Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ Ν. ΙΩΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΗ ΣΠΑΡΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ ΕΙΠΑΝ ΤΟ ΥΣΤΑΤΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΝΑΛΩΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο, του επί σειρά ετών προέδρου της Ένωσης Σπάρτης Μ.Ασίας, Χάρη Σαπουντζάκη. Ο εκλιπών ήταν από τους τελευταίους εκπροσώπους μιας γενιάς Μικρασιατών, που από μικρά παιδιά έζησαν τις κακουχίες της προσφυγιάς και μεγάλωσαν με ολοζώντανες τις μνήμες από τις πατρίδες της καθ’ ημάς Ανατολής, που μετέφερε η πρώτη γενιά της προσφυγιάς.
Παρακάτω δημοσιεύουμε την ενημέρωση που λάβαμε από την Ένωση Σπάρτης, για την εξόδιο ακολουθία του Χάρη Σαπουντζάκη.
Το μεσημέρι της Παρασκευής 14 Ιουνίου 2024, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Νέας Ιωνίας Αττικής, τελέστηκε από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος κ.κ. Γαβριήλ, και ιερείς του ναού, η Εξόδιος Ακολουθία ενός σημαντικού ανθρώπου, του Επίτιμου Προέδρου του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. δήμου Νέας Ιωνίας και Επίτιμου Προέδρου της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, Χάρη Σαπουντζάκη.
Αμέσως μετά από την ολοκλήρωση της Εξοδίου Ακολουθίας, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος κ.κ. Γαβριήλ ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως:
«Αγαπητοί μου: Χαρίκλεια, Κυριακή, Δαμιανέ, Ιωάννα, όταν γνώρισα τον πατέρα σας, πριν από δέκα χρόνια, ερχόμενος στη Νέα Ιωνία, κατάλαβα ότι με το πρόσωπο αυτό θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια ουσιαστική σχέση, μια φιλία, μια δυνατότητα του προσώπου να μπορέσουμε να πορευτούμε μαζί, για να βοηθήσουμε αυτό το οποίο εκείνος αγαπούσε: τον λαό της Νέας Ιωνίας.
Σε εμένα έλαχε ο κλήρος να είμαι την ώρα αυτή ο τελών, μαζί με τους αγαπητούς ιερείς, την Εξόδιο Ακολουθία του, σε έναν άνθρωπο, ο οποίος έδωσε την ψυχή του, το σώμα του, όλη του την ύπαρξη για να υπηρετήσει τα ιδεώδη του για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό, για τους Σπαρταλήδες και για την Ιστορία αυτής της περιοχής. Μια Ιστορία, η οποία είναι ταυτοτική για όλους εμάς, που ζούμε σ’ αυτήν την όμορφη εκκλησιαστική κοινότητα.
Την ώρα αυτή μόνο ο Θεός είναι Εκείνος, ο οποίος μπορεί πραγματικά να δώσει βοήθεια, να σας δώσει δύναμη για να μπορέσετε να ξεπεράσετε την απώλεια αυτού του συζύγου και του πατέρα σας, του δικού σας ανθρώπου.».
Κατόπιν, ο Σεβασμιότατος κ.κ. Γαβριήλ είπε, μεταξύ άλλων, πως:
«Θέλω να σκιαγραφήσω, να μου επιτρέψετε, την προσωπικότητα του μακαριστού επιτίμου Προέδρου της Ενώσεως Σπάρτης Μικράς Ασίας. Ξέρετε πάρα πολύ καλά κύριε Χριστοδούλου πόσο πολύ αγαπούσε την Ένωση Σπάρτης, πόσο αφιέρωσε τη ζωή του γι’ αυτήν, το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., τον Δήμο της Νέας Ιωνίας, τον οποίο υπηρέτησε και ως Αντιδήμαρχος και ως δημοτικός σύμβουλος, και πόσο πολύ αγαπούσε τον λαό της Νέας Ιωνίας.
Εγώ του οφείλω πολλά και, κυρίως, του οφείλω την αγάπη για τον Μικρασιατικό Πολιτισμό. Τον βράβευσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τον βράβευσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, τον βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών για το πολυσχιδές έργο του και για την αγωνία του, γιατί ήθελε να ενώσει τους λαούς, των Σπαρταλήδων, οι οποίοι αναγκαστικά έπρεπε να φύγουν ως ανταλλάξιμοι, το 1922, με τους «συμπατριώτες» του, όπως έλεγε, Τούρκους, που σήμερα βρίσκονται στη Σπάρτη της Μικράς Ασίας, και προσπάθησε μέσα από πολιτιστικό έργο, μέσα από ανταλλαγές, μέσα από επισκέψεις, να δώσει τη δυνατότητα οι λαοί να ενωθούν και πάλι, πέρα από πολιτικές, οι οποίες, δυστυχώς, χωρίζουν τους ανθρώπους, και οι οποίες είναι και οι υπαίτιες για αυτά τα οποία βίωσαν οι Έλληνες κατά τη Μικρασιατική καταστροφή. Του οφείλω αυτή την αγάπη και πάντα θα μνημονεύω το όνομά του με χρυσά γράμματα, διότι κατάφερε να ενσταλάξει στην καρδιά μου αυτή τη μεγάλη Ιστορία, την οποία έχει η Μικρασιατική Ελλάδα. Τη μεγάλη αγάπη, την οποία είχε για τους Σπαρταλήδες προγόνους του και για την Ιστορία της περιοχής, καθότι στον Ιερό Ναό, στον οποίο γίνεται η Εξόδιος Ακολουθία του, συνδέεται με τον Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου, με τον Πατάρων Μελέτιο, τα πρόσωπα εκείνα, τα οποία μνημόνευε ο αείμνηστος διαρκώς, για να υπάρχουν σημεία αναφοράς στην τοπική Ιστορία και στην Ιστορία της Μητροπόλεώς μας και του Δήμου της Νέας Ιωνίας.
Του οφείλει η τοπική μας Εκκλησία τη συνείδησή της, του οφείλει τη δημιουργία της, διότι εδώ και πενήντα χρόνια έγινε η Μητρόπολη Νέας Ιωνίας, Μητρόπολη αυτόνομη και αυτοτελής. Ήταν ένα από τα πρόσωπα, με τα οποία συνεργάστηκαν και ο μακαριστός Τιμόθεος και ο μακαριστός Κωνσταντίνος, για να μπορέσουν μαζί να δημιουργήσουν τη συνείδηση της τοπικής Εκκλησίας.
Και θα μου επιτρέψετε κύριε Δήμαρχε, και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, να πω ότι όλοι στη Νέα Ιωνία του οφείλουμε αυτού του ανθρώπου, το ότι κατάφερε να κρατήσει ζωντανή αυτή την Ιστορία και να τη μεταφέρει εκτός της Νέας Ιωνίας, για να μπορούν όλοι να έχουν σημείο αναφοράς.
Ο μακαριστός Χάρης Σαπουντζάκης και αγαπητός μας Πρόεδρος θα είναι πάντα ανεξίτηλο το όνομά του στις καρδιές μας. Για όλους σας, πρέπει η προσευχή μας να είναι θερμή, να μπορέσει να τον αναπαύσει ο Θεός, να στηρίξει την οικογένειά του, που τόσο αγαπούσε, τους ανθρώπους του, τα παιδιά του, και να αντιληφθούμε πως αν θέλετε να κρατήσετε τη μνήμη του ζωντανή, πρέπει ο καθένας, μέσα από το δικό του μετερίζι, να συνεχίσει το έργο του, να συνεχίσει το όραμά του. Γιατί ο μακαριστός Χάρης Σαπουντζάκης είχε όραμα, είχε αποστολή, ήξερε προς τα πού να πορευτεί και προς τα πού να οδηγήσει τον Πολιτισμό και την Ιστορία της Νέας Ιωνίας. Και γι’ αυτό όλοι μας του οφείλουμε πολλά.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του, ας χαρίζει ο Θεός παρηγοριά σε όλους σας και σε όλους εμάς την ευθύνη να συνεχίσουμε το όραμα και την αποστολή του.
Αιωνία σου η μνήμη.».
Αμέσως μετά, με λόγια από καρδιάς και εμφανώς συγκινημένος, ο Δήμαρχος Νέας Ιωνίας, κ. Παναγιώτης Μανούρης, αποχαιρέτησε τον δάσκαλό του, Χάρη Σαπουντζάκη.
Ακολούθως, ο Πρόεδρος της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, κ. Λουκάς Χριστοδούλου εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, λέγοντας πως:
«Φοβερώτατον το του θανάτου μυστήριον».
Σεβασμιότατε, Κύριε Δήμαρχε, Αξιότιμοι φίλοι και φίλες, για κάποιους ανθρώπους το πέρασμά τους από τούτη τη ζωή ήταν και είναι σημαντικό και τα μάλα σημαδιακό. Κυρίαρχες προσωπικότητες, που επιβάλλουν με τη δύναμη της θέλησής τους αυτά που οραματίζονται, τις επιδιώξεις τους για το κοινό καλό αθόρυβα, μυητικά…
Και ένας τέτοιος οραματιστής ήταν ο δάσκαλός μας, Χάρης Σαπουντζάκης, για τον οποίο έλαχε στην ταπεινότητά μου τούτο το δυσάρεστο καθήκον, μα, ταυτόχρονα, υψίστη τιμή… δυο λόγια να πω, ένα στερνό αντίο.
Φίλε, δάσκαλε, αγαπημένε μας Πρόεδρε, Χάρη Σαπουντζάκη, όλοι εμείς κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στη μεγαλοπρέπειά σου. Είναι για το μεγάλο έργο, που παραδίδεις σε μας, με θλίψη περισσή, γιατί η κοινωνία της Νέας Ιωνίας και συνολικά του προσφυγικού κόσμου στερείται της καταλυτικής παρουσίας σου.
Όλοι εμείς, που σε ζήσαμε από κοντά, μέλη μιας μεγάλης παρέας, αισθανόμαστε συγκλονισμένοι από τη μεγάλη σου απώλεια. Γι’ αυτόν τον λόγο προβληματίζομαι για το τι μπορεί να πει η ταπεινότητά μου, πώς να περιγράψει τη μεγάλη σου πορεία, τι να αναφέρει για τα έργα και τις ημέρες της δημιουργίας σου, είτε αυτό λέγεται Μικρασιατικός Πολιτισμός, είτε λέγεται ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., είτε λέγεται Ένωση Σπάρτης Μικράς Ασίας.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, φίλες και φίλοι, να το προσπαθήσω και να αποδώσω την πορεία της ζωής του όσο καλύτερα δύναμαι στα χρονικά περιθώρια ενός επικήδειου.
Απόγονος δεύτερης γενιάς προσφύγων, ο Χάρης Σαπουντζάκης, με γονείς Μικρασιάτες από τη Σπάρτη Πισιδίας και την Αττάλεια, από μικρός έζησε όχι μόνον την Κατοχή και τον Εμφύλιο, αλλά και την απώλεια του πατέρα του. Η μητέρα του (γνήσια Μικρασιάτισσα), η κυρά Κυριακή, δούλεψε σκληρά στα υφαντήρια της Νέας Ιωνίας για να τον μεγαλώσει και να δώσει έναν χρήσιμο άνθρωπο στην κοινωνία, αλλά και στην πόλη της Νέας Ιωνίας. Νομίζω ότι θα πρέπει να σε καμάρωνε από εκεί ψηλά όλα αυτά τα χρόνια, που μεγαλουργούσες με τις δράσεις σου.
Από νωρίς συμμετείχες όχι μόνο στα δρώμενα του αγαπημένου σου Συλλόγου, της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, αλλά άνοιξες τα φτερά σου και βοήθησες στην ίδρυση του μεγάλου συλλογικού οργάνου της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, της Ο.Π.Σ.Ε.
Βέβαια, αξεπέραστη είναι η προσφορά σου για τα 35 χρόνια ως Πρόεδρος της Ενώσεως Σπάρτης, με επισφράγισμα την τιμητική διάκριση από την Ακαδημία Αθηνών το 1993, για τις πολυσχιδείς δράσεις της.
Έβγαλες την Ένωση Σπάρτης πέρα από τα στενά όρια της Νέας Ιωνίας.
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
- Την έλευση του Παναγιοτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στη Νέα Ιωνία και στον Σύλλογό μας;
- Τις προσκυνηματικές επισκέψεις στις αλησμόνητες πατρίδες και στη γενέτειρα των προγόνων μας, Σπάρτη της Πισιδίας;
- Τις δεκάδες ομιλίες σου για τις αλησμόνητες πατρίδες και την εγκατάσταση των Σπαρταλήδων στη Νέα Ιωνία;
- Τη συμμετοχή σου σε συνέδρια και συμπόσια στην Αλεξανδρούπολη, στον Βόλο, στην Καισαριανή;
Συμμετείχες στα τοπικά δρώμενα, είτε ως Αντιδήμαρχος Παιδείας, είτε ως Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου, είτε ως δημοτικός σύμβουλος.
Και ακόμη, το μικρό σου παιδί, το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., με τη διοργάνωση επιστημονικών συμποσίων και δεκάδων άλλων εκδηλώσεων.
Βέβαια, είχες τη χαρά να συναντήσεις στη ζωή σου και να συμμετάσχεις σε τιμητικές βραβεύσεις, όπως:
- Για τη Νάνσυ Χόρτον (κόρη του Αμερικανού Προξένου George Horton κατά τις ημέρες της καταστροφής της Σμύρνης).
- Για τη μεγάλη Ελληνίδα, την Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ.
- Αλλά και για τον μεγάλο Σμυρνιό, Ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο.
Είχες τη χαρά να υποδεχθείς σε αντίστοιχες εκδηλώσεις δύο Προέδρους της Ελληνικής Δημοκρατίας: Τον Κάρολο Παπούλια και τον Προκόπη Παυλόπουλο.
Αγαπημένε μας Πρόεδρε, αγαπημένε μας δάσκαλε, πάνω από όλα ήσουν ΔΑΣΚΑΛΟΣ, με κεφαλαία γράμματα. Έχουν να το λένε όλοι για την ξεχωριστή μόρφωσή σου, αλλά και το πάθος σου να βοηθήσεις ειδικές ομάδες να ενταχθούν σε μια καλύτερη κοινωνία. Από όπου πέρασες, φίλοι και συνεργάτες έχουν να λένε για σένα τα καλύτερα λόγια. Τα παιδαγωγικά συστήματα που εφάρμοσες, έγιναν φόρμες για όλη την Ελλάδα.
Σε έχουν τιμήσει για την προσφορά σου και το δημιουργικό σου έργο δεκάδες πολιτιστικά και προσφυγικά σωματεία. Αξίζει να αναφερθούμε, βέβαια, στις δύο μεγαλύτερες. Τα παράσημα, που σου απένειμαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμος και ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ.κ. Γαβριήλ για την προσφορά σου στην κοινωνία και στον Μικρασιατικό Πολιτισμό.
Σήμερα, αυτή τη ζεστή μέρα του εφετινού καλοκαιριού, ήρθαμε εδώ εκατοντάδες φίλοι για να σε αποχαιρετήσουμε. Για να σε ευχαριστήσουμε. Για να σου απευθύνουμε το ύστατε χαίρε.
Για να σε ευχαριστήσουμε γι’ αυτά που προσέφερες στη πόλη της καρδιάς σου, τη Νέα Ιωνία μας, και τον Πολιτισμό της.
Τώρα, εκεί ψηλά που θα πας, είμαι σίγουρος ότι θα συναντήσεις πολλούς καλούς Ιωνιώτες, καλούς σου φίλους, που είτε τους γνώρισες, είτε θα ήθελες να τους έχεις γνωρίσει, γιατί έχεις συγγράψει γι’ αυτούς. Θα έχετε πολλά να πείτε. Πολιτιστικά, πολιτικά, αθλητικά, κοινωνικά… Θα συναντήσεις τον Μένιο Φιλήντα, τον Αλέξανδρο Δελμούζο, τον Νίκο Μηλιώρη, τη Νίτσα Παραρά, τον Κοσμά Νικολαΐδη, τον Χρυσάφη Δουβλίδη, τον Χρίστο Ρουμελιωτάκη, τον Γιώργο Μιχαηλίδη, τον Νίκο Ξανθόπουλο, τον Βασίλη Βασιλειάδη, τον ΠΑΣΙΡΟ, τον Νίκο Βουλγαρέλη, τον Σουγιούλ, τον Άκη Σμυρναίο, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Δαμιανό Κοκκινίδη, τον Θεόδωρο Κυρκίδη, τον Τάκη Σινόπουλο, τον Βασίλη Στεριάδη, αλλά και τον Κυριάκο Κιοφτερτζή, τον Γιάννη Δομνάκη, τον Κλεάνθη Μαρόπουλο, τον Στέλιο Σκευοφύλακα, τον Αντώνη Σαπουντζάκη, τον Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου, τον Μητροπολίτη Πατάρων Μελέτιο και τόσους άλλους Ιωνιώτες, που θα έχουν σχηματίσει την Ιωνιώτικη παροικία του Παραδείσου.
Αγαπητέ μου Πρόεδρε, η ταπεινότητά μου σε κατατάσσει μεταξύ των τριών πλέον αξιόλογων ανθρώπων, δεύτερης γενιάς προσφύγων, για αυτά που προσέφερες στην πατρίδα μας και στην πόλη μας.
Ως Πρόεδρος της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, εκ μέρους των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και των μελών του Συλλόγου, θέλω να σου απευθύνω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για αυτά που έκανες για τον Σύλλογο και για αυτά που άφησες ως παρακαταθήκη.
Τα συλλυπητήριά μας και καλό κουράγιο θα ήθελα να απευθύνω στη σύζυγό σου Χαρίκλεια και στα τρία σου παιδιά: Κυριακή, Δαμιανό και Ιωάννα.
Αιώνια σου η μνήμη.».
Κατόπιν, τον λόγο έλαβε το μέλος του Α.Γ.Σ. Νέας Ιωνίας «ΑΝΑΤΟΛΗ», κ. Κώστας Τσαγκαράκης, ο οποίος αναφέρθηκε στον εκλιπόντα με λόγια θερμά, αναφέροντας ότι ο Χάρης Σαπουντζάκης έδωσε το όνομα ΑΝΑΤΟΛΗ, στο νεοσυσταθέν τότε αθλητικό σωματείο.
Τέλος, με συγκινητικά λόγια μίλησε για τον πατέρα της, η κόρη του εκλιπόντος, κ. Ιωάννα Σαπουντζάκη, αγγίζοντας βαθύτατα τους παρευρισκόμενους και προτρέποντας να βοηθήσουν τον Σύλλογο Ένωση Σπάρτης Μ. Ασίας.
Στη συνέχεια, ο εκλιπών οδηγήθηκε στην τελευταία του κατοικία, στο Δημοτικό Κοιμητήριο Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας, στον Κόκκινο Μύλο, όπου ετάφη, παρόντων των συντετριμμένων συγγενών, φίλων και πλήθους κόσμου, που τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν ως έναν σπουδαίο άνθρωπο.
Ευχαριστούμε όσους κατέθεσαν στεφάνι στη μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου